بخش سوم: سی نکته برای طراحی کامل مرحله
ده نکته اول رو گفتیم
ده نکته دوم رو هم گفتیم
و حالا ده نکته سوم وآخر :
21. رویدادهای نوشته شده
رویدادهای نوشته شده اغلب برای اینکه داستان را پیش ببرند و بازیکنن را غرق در بازی کنند مورد استفاده قرار می گیرند.
به بازیکن نشان دهید که محیط زنده و در حال تغییر است. اجازی دهید که بازیکن به محیط عکس العمل نشان دهد و برعکس. داستان بگویید و بازیکن را در بازی فروببرید. (به عنوان مثال وقتی دارید بازی می کنید یهویی پل منفجر میشه، سری بازی ندای وظیفه نمونه خوبی از رویدادهای نوشته شده است)
22.محیط تعاملی
هیچ چیز به اندازه محیط تعاملی نمی تواند به باورپذیر بودن محیط کمک کند. به بازیکن اجاره انتخاب اجسام را بدهید تا
از فیزیک در گیم پلی بازی استفاده کند(بشکه پرت کنه، سنگ پرت کنه و هر چی دور و برشه!)
بازی Half life 2 نمونه خوبی از محیط تعاملی است.
23.محیط خطرناک
محیط خطرناک میخواهید، خب یکی از گزینه های زیر را انتخاب کنید:
- آتش
- ارتفاع و پرت شدن
- ترافیک
- سیستم آب و هوا (دید محدود)
- آب
- دود
- انفجار
24.راهنمایی با نور
ما تمایل داریم به سمت نور و زمین های مرتفع تر حرکت کنیم. شما می توانید بازیکن را به صورت ناخوداگاه با استفاده از نور به سمت مکانی در مرحله خود بکشانید و هر بلایی که میخواهید سر او بیاورید!
اگر گیمر انتخابی بین بالا رفتن از یک نردبانی که به یک اتاق روشن می رود یا پایین رفتن از نردبانی که به یک اتاق تاریک می را داشته باشد ، احتمالا بالا می رود تا به اتاق روشن برسد (بدون اینکه بهش فکر کنه چرا)
با نور مکان های مهم را برجسته کنید.
25.راهنمایی بازیکن با اشیاء محیط
راهنمایی با سرنخ های بصری و اشیاء کمک خوبی برای رفتن بازیکن به مکان بعدی در مرحله شما است. شاید بدترین چیز این باشد که بشنوید گیمری در مرحله شما گم شده است.
از فلش ها و تابلوها برای راهنمایی استفاده کنید.(البته یادتون نره این اشیاء با محیط و داستان بازی هماهنگ باشن، مثلن اگه بازیتون یه مرحله در مورد زمان دایناسوراست یه تابلوی خوشگل چشمک زن رو که شارژیه نذارید واسه راهنمایی!)
26. خطی در مقابل پایان-آزاد
شما میتوانید محیط خود را به سه روش طراحی کنید:
اول:بازیکن از نقطه ای به نقطه ای دیگر می رود. این روش خیلی خطی است و اگر بخواهید می توانید با داستان آن را پر کنید ندای وظیفه و دام از جمله این بازی ها هستند.
دوم:یک محیط بزرگ بسازید تا گیمر آزادانه در آن جستجو کند.آزادی کامل به آن ها بدهید. این کار به زمان زیادی برای طراحی احتیاج دارد اما نتیجه کار خوب است. جی تی ای نمونه ای از این سبک است.
سوم: این که از ترکیب دو روش بالا استفاده کنید. اجازه دهید بازیکن درون یک مسیر مخصوص باشد و مسیری برای گردش ایجاد می کنیم. این ترکیب گزینه های زیادی به گیمر می دهد (همون چیزی که اون میخواد)
وقتی بازیکن مسیر خطی را برای رفت به مرحله بعد رفت محیط را باز می کنیم و اجازه میدهیم بازیکن بگردد و سپس آن را به مسیر خطی بر میگردانیم تا به محیط بعدی برود.
27.محل ایجاد بازیکن
محل شروع بازیکن اغلب در طراحی مرحله نادیده گرفته می شود.
اولین بار که کسی را میبینید حس خوبی دارد، اما شما این فرصت را برای بار دوم ندارید. وقتی گیمر در محل بازی شما برای اولین بار اضافه می شود، میخواهید که تاثیرگذار باشد.
28.وابستگی به محیط را خلق کنید
وابستگی اشاره به ارتباطی بین گیمر با سایر کاراکتر های بازی، داستان و محیط دارد. سازماندهی یک وابستگی در بازی کار بسیار سختی است.
اما چند راهنمایی:
چیزی در بازی به اندازه تجربه های مشترک وابستگی ساز نیست.
نکته دوم برای ایجاد وابستگی از دست دادن است.
حس عاطفی و هم زیستی یکی دیگر از راه های وابستگی است؛ بی شک بازی Dead Island یکی از بازی هایی است که این روش را اثبات کرد.
موسیقی هم میتواند وابستگی ایجاد کند و یا با ترکیب گزین های بالا آن وابستگی را عمیق تر کند.
29.بازی های کوچک مرحله شما
بازی های کوچک در مراحل شما می تواند بازیکن را کمی سرگرم و شاد کند.
بازیکن شرکت کردن و تعامل در محیط را به بازیکن بدهید. بازی GTA یکی از معروف ترین بازی هایی است که این مسئله در آن به خوبی رعایت شده است.
30.جزئیات
هنگامی که بخش های بزرگ محیط خود را خلق کردید، وقت آن است که سراغ جزئیات بروید. نیازی نیست که به همه نقشه جزئیات بدهید. فقط مکانهایی که گیمر بیشتر وقت خود را در آنجا سپری می کند را با جزئیات بیشتر بسازید.
میتوان به محیط با استفاده از زباله، آوار، پوسیدگی، دودی که از دودکش بیرون می آید، مگس و سایر وسائل و اشیای موجود در محیط واقعی جزیئات داد.
